Szkoła Odpowiedzialna Cyfrowo
10 ZASAD ODPOWIEDZIALNEGO REAGOWANIA
- 13.10.2025 16:26
Szanowni Państwo, Szanowni Rodzice, Drodzy Uczniowie,
Za każdym razem, kiedy świat obiega informacja, że przez niewłaściwe używanie internetu dzieci są uprowadzane, giną, zabijają się, wchodzą w zagrażające życiu "czelendże" rozpoczyna się nasz polski hejt i nasza polska ocena "płytkich specjalistów". I teraz będą się wymądrzać, dowalać, oceniać przy jednoczesnym totalnym zapomnieniu, że TO W OGÓLE NIE POMAGA NIKOMU.
W takich sytuacjach wstrzymaj się z pochopną oceną tym bardziej, że się najprawdopodobniej nie znasz, nic de facto nie wiesz, składasz sobie swoja opinię z nieprawdziwych informacji i ze szczepów informacji medialnej.
Swoim komentarzem NIE RAŃ INNYCH. Warto pamiętać o 10 zasadach opracowanych przez Fundacja Dbam o Mój Zasięg.
10 ZASAD ODPOWIEDZIALNEGO REAGOWANIA
-
Nie ujawniaj danych i treści prywatnych. Upublicznienie imion, nazwisk, szkół, adresów, zdjęć czy zrzutów ekranu może prowadzić do nękania i wtórnej krzywdy. Zasada „minimum informacji” chroni ofiary, bliskich i świadków zdarzeń.
-
Nie spekuluj i nie powielaj plotek. Niepotwierdzone „informacje” szybko stają się paliwem dla hejtu i stygmatyzacji. Jeśli nie masz wiarygodnego źródła — wstrzymaj się od publikacji i nie podnoś zasięgów.
-
Unikaj oskarżeń i ocen. Etykietowanie („wina”, „powinni byli…”) pogłębia cierpienie i zamyka drogę do rozmowy. Zamiast oceniać, używaj języka empatii: pytaj, jak można wesprzeć i czego teraz potrzeba.
-
Nie taguj bliskich ani instytucji związanych z ofiarami. Publiczne oznaczanie ściąga na nich uwagę, presję i czasem lawinę wiadomości. Jeśli już musisz przekazać informację — zrób to w sposób dyskretny i bezpośredni.
-
Zgłaszaj szkodliwe treści. Hejt, doxxing, upublicznianie danych czy ośmieszanie należy raportować narzędziem „Zgłoś” oraz do moderatorów. To realnie ogranicza widoczność przemocy i ułatwia jej szybkie usunięcie.
-
Promuj materiały wspierające. Linki do rzetelnych poradników, numerów pomocy i psychoedukacji wzmacniają bezpieczne zachowania społeczności. Zadbaj, by źródła były wiarygodne i aktualne.
-
Myśl o wrażliwych odbiorcach. W sieci są osoby w żałobie lub w kryzysie — sensacyjne nagłówki i drastyczne opisy mogą je zranić. Pisz z myślą o minimalizowaniu szkody: jasno, bez dramatyzowania.
-
Nie „gloryfikuj” tragedii. Unikaj narracji, które budują mit, romantyzują czy normalizują ryzykowne zachowania. Skupiaj się na faktach, profilaktyce i ścieżkach pomocy.
-
Wspieraj lokalną społeczność. Jeśli możesz, pomóż w moderacji komentarzy, zatrzymaniu „śledztw internetowych” i przekierowaniu ludzi do specjalistów. Czasem największą pomocą jest świadome ograniczenie szumu informacyjnego.
-
Dbaj o siebie i reaguj na sygnały cierpienia. Zauważasz niepokojące wpisy? Zareaguj prywatnie, wspierająco i podaj sprawdzone ścieżki wsparcia. Rozmowa z bliskimi lub specjalistą bywa pierwszym krokiem do ulgi.
Uważajcie na siebie i na sowich bliskich. I pamiętajmy:
-
Każdą, ale to naprawdę każdą krzywdę, którą człowiek wyrządził człowiekowi przed pojawieniem się Internetu, można dzisiaj wyrządzić realnie. I każde dobro też.
-
Dla młodzieży ich świat on-line jest światem REALNYM, dziejącym się tu i teraz.
Przedruk za: Fundacja Dbam o Mój Zasięg.
-
- Wróć do listy artykułów
Ostatnie artykuły
